Ik doe het echt niet expres. Ik heb helemaal geen ruimte meer in huis. Er staan er al genoeg uitgestald in mijn keuken en op zolder. Bovendien heb ik maar één paar voeten. Toch kom ik ze overal tegen. Ik zoek het niet op, nee, ze lachen naar me vanaf hun plankjes. Ze piepen net hoorbaar als ze in een grabbelbak zijn beland. Ze zwaaien triomfantelijk naar me vanuit een etalage, vanonder een dikke laag stof.
Bruine schoenen of laarzen. Veel tweedehands. Ze verzamelen zich in mijn keuken en mogen dan om de beurt een dagje met me lopen. Waarom trek ik in godsnaam letterlijk zoveel bruine schoenen aan? Het is best bizar en soms bijna een beetje griezelig om te zien dat ik week na week verschillende tweedehands winkels binnenstap, daar een paar bruine schoenen aantref en altijd, werkelijk altijd, is het ook nog precies mijn maat!! En wie de schoen past, trekt hem….dus sta ik maar weer bij de kassa, omdat ze toch echt bij mij willen horen en ze net een tikkeltje anders zijn dan die andere x paren. Zou ik schoenmaker zijn geweest in een vorig leven?
Mijn paar uit Berlijn blijken toch niet lekker te zitten. Hup, op Marktplaats ermee! Toch maar rubriek ‘damesschoenen’, in mijn geval altijd een twijfelgevalletje. In de etalage van menig schoenenzaak breekt mij het zweet uit; ik hoor niet bij de mannen en ook niet bij de vrouwen! Op Marktplaats belanden mijn bruine schoenen na vijf minuten al op pagina 6, waarschijnlijk omdat er meer dames een soort 'Schoenenvangers van Hamelen, alle schoenen verzamelen!' zijn. Je zult het maar met dure schoenen hebben of met paarse pumps! Wel heerlijk dat ik mij als verzamelaar in dit opzicht, maar dan ook alleen in dit opzicht, een keertje kan aansluiten bij het leger van Echte Vrouwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten