donderdag 12 maart 2009
De Vooruitgang
De moderne mensch leeft in permanente angst. Voor als HET weer gebeurd. De Technische Tegenslag. Daar kun je tegenwoordig bijna niet meer omheen. Ben je lekker aan het surfen en dan moet je, shit…. inloggen. Weer een inlognaam bedenken en help, weer een wachtwoord dat sterk, zwak of misselijk is uit je duim zuigen. En natuurlijk doe je altijd dezelfde, want hoe kun je anders voorkomen verstrikt te raken in het wereldwijde web? Er is meer informatie te verkrijgen dan ooit, maar er zijn ook zoveel hindernissen bij gekomen. 'Woordverificatie' bestond nog niet in mijn gelukkige jeugd.
Fijn, een nieuw abonnement voor mijn mobieltje, maar waar ligt die nieuwe SIM-kaart ook alweer? En hoe wijzig ik ook alweer mijn pincode? Eerst weer inloggen op de site van de provider (wat is dan nu weer mijn inlognaam?) en dan naar ‘help’… ‘Uw vraag heeft 0 resultaten opgeleverd’. De gebruiksaanwijzing van de telefoon dan maar! Lekker ouderwets; een papieren boekje. Maar oh, wat zijn dat verschrikkelijke dingen; gebruiksaanwijzingen! Je vindt nooit wat je zoekt!
In godsnaam, de provider dan maar bellen. Help, een keuzemenu! Wat een verschrikkelijke dingen zijn dat toch, keuzemenu’s ..Oh, wacht eens even, toch een echte mevrouw aan de lijn? Ik kom geen stap verder met haar advies. Weet je wat? Ik loop gewoon even ouderwets naar de belwinkel, hier om de hoek. En ja hoor, in nog geen minuut heeft de Aziatisch ogende medewerker, zijn misprijzen voor weer zo’n onwetende klant knap onderdrukkend, mijn pincode gewijzigd.
Je ontwikkelt een gevoel voor waar de Technische Tegenslag zoal kan opduiken. Er ontstaat vermijdingsgedrag. Ik probeer zo min mogelijk keuzemenu’s te bellen. Zo min mogelijk wachtwoord-sites te raadplegen, laat staan gebruiksaanwijzingen. Geen foto’s per e-mail te versturen, NIETS te doen dat met UPC te maken heeft, niets te downloaden (dat loopt weer vasssssst!) en al helemaal niet te verhuizen (dan vraag je natuurlijk om massa’s Technische Tegenslagen). Blijf waar je bent en verroer je niet!
Op sombere dagen denk ik dat het aan mij ligt, maar Sig is nu ook al drie avonden bezig haar nieuwe digitale TV te installeren. En dan zijn wij nog jong van geest; denk eens aan al die arme bejaarden die verdwaasd om zich heen kijken in deze ontoegankelijk geworden wereld. De zogenaamde vooruitgang brengt veel stress met zich mee. De belofte van verbetering betekent in de praktijk vaak een verslechtering; dingen worden nodeloos ingewikkeld. En de beloofde tijdsbesparing neemt toch wel opvallend veel tijd in beslag. Nee, ik zie die loketbeamte en de SRV-wagen nog wel terugkeren! Of de typemachine. Okay vooruit dan, de elektrische variant met correctietoets.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Een stukje naar mijn hart!
Ik had even digitale tv, maar nu alweer bijna 2 weken niet meer! En ik maar hulplijnen bellen. En inderdaad terug naar de winkel. Gek wordt je er van maar verhuizen ja, dat wil ik toch nog steeds.
Sig
Een reactie posten