woensdag 15 april 2009

Safari


Voor mensen die door de 100%Crisis geen geld meer hebben voor een verre vakantie (ik ken ze niet, jij?) heb ik een tip. Safari in Nederland. Nee, niet in een busje vol makke schapen door de Beekse Bergen, maar een heuse wild excursie. Net als in Kenia en Zuid-Afrika moet je wel vroeg op. Maar dat is dan ook een van de weinige nadelen.

Zo reden wij op een zaterdag om zeven uur ’s morgens de straat uit. Voor mij was het een verrassing waar ik zou belanden -ik had al flink gesputterd over de aanvangstijd van dit feestje- maar ik zou ‘er echt geen spijt van krijgen’, had mijn vriendin bezworen. En toegegeven, als je eenmaal uit bed bent, zijn die vroege ochtenden in de stad eigenlijk heel bijzonder. En niet alleen in de stad, zou later blijken. In de auto ontving ik, net als in een spelshow, een envelop met een aanwijzing; het uitgeknipte hoofd van een hertje landde op mijn schoot. Net iets te laat arriveerden we op de plaats van bestemming; een bos in ’s Gravenland (waar? Bij Hilversum in de buurt).

In de verte zagen we een groepje mensen staan, rondom een man die later bleek de boswachter te zijn. Wij voegden ons, excuses prevelend, bij het gezelschap wat later bleek een kudde mensen op reeënexcursie te zijn. Ik heb nooit zoveel met de natuur, tenminste niet in excursiezin. Ik vind het heerlijk om al pratend door de natuur te wandelen, maar ik ben niet zo’n verrekijkerig type. Dus de keuze voor dit verrassingsuitje van vriendin was uiterst gewaagd. We staken in onze stadse kledij ook vreemd af tegen de groene laarzen en de afritsbroeken. Maar toen de boswachter eenmaal de nog warme kuiltjes aanwees waar –waarschijnlijk vannacht nog!- de reeën in hadden geslapen kon ik toch niet anders dan met het mondje gesloten en de oogjes op scherp de groep volgen die van de gebaande paden het bos in trok.

Na een tijd zagen we in de bedauwde velden de witte kontjes van een vijftal reeën. Alle telescooplenzen werden in gereedheid gebracht en er werd driftig geklikt. Ik genoot van de aanblik, van de herten en van de mensen. En we hadden mooi wel wild gespot! Aan de andere kant van het bos waren wij het zelfs die de reeën als eerste zagen. Na één excursie al geoefende kijkers. Berefanantiek.

Om met Farce Majeur te spreken.. dat kan toch allemaal maar,….dat kan toch allemaal maar,….. dat kan toch allemaal maar in Nederland! Dus mocht je je na een feestje om zeven uur ’s morgens nog niet wild genoeg voelen; je weet waar je moet zijn.

Geen opmerkingen: