maandag 11 juli 2011

Voorpret



In voorpret ben ik altijd slecht. Sommige mensen hebben al heel wat pret erop zitten voordat ze daadwerkelijk:

1. Naar een concert van Prince gaan
2. Hun liefje weer zien in het weekend
3. Over zes maanden al op vakantie gaan

Vooral dat laatste is natuurlijk slim; hoeveel meer lol heb je van vakantie als je er zomaar zes maanden voorpret bij op kunt tellen! Ik wil het graag leren, maar ook voor het tripje naar Spanje deze zomer lijkt het weer meer op voorprut, dan voorpret.

Je denkt; familie reünietje, zes personen….Hoe moeilijk kan het zijn? Eerst is er uiteraard een inventarisatie van de vakantiebehoeftes van de verschillende deelnemers aan dit avontuur. Die blijken uiteen te lopen van ‘vogels kijken in natuurpark D.’ tot ‘alle steden van Andalusië bezichtigen’ (deze extremen worden interessant genoeg ook nog gerepresenteerd door twee deelnemers uit het gezelschap die op zich een stel vormen. Trouw niet, denk ik dan). De geheel verzorgde stedentrip-optie valt hiermee af, vanwege de vogelkijk-wensen, dus. Dat je, vanuit het Alhambra, prachtige vogels kunt zien vliegen, wordt niet als steekhoudend argument geaccepteerd. Na lang zoeken wordt er eindelijk een plek geprikt van waaruit er naar hartenlust vogels gekeken, steden bezocht, strand gelegen en gegolfd kan worden.

Met deze plaats als leidraad worstel ik me vervolgens door het overstelpende aanbod vakantievilla’s op internet. Willen we twee badkamers of misschien toch drie, om privacy te waarborgen en ruzie te voorkomen in dit samengestelde gezelschap? Willen we een zwembadje voor de kleine en hoeveel meer willen we daar dan voor betalen? Hè gat, wat een Oisterwijk-interieur foto’s bij die veelbelovende buitenkant; die Spanjaarden weten echt niet van inrichten! Het ene vakantiehuis heeft authentieke Moorse details èn een leuke tuinset, maar ligt bij nader beschouwing aan de snelweg en de volgende heeft weer een prachtig uitzicht, maar heeft een ergerlijk lelijk douchegordijn. Je kunt er avonden mee zoet zijn en…. dat ben ik dan ook. Gevonden pareltjes moeten vervolgens nog worden doorgemaild naar de twee andere subgroepen in het gezelschap en daarover moet dan nog uitvoerig worden gebeld en geskypt om echt lekker op één lijn te komen.

Met het huisje als leidraad worstel ik me vervolgens door het overstelpende aanbod vluchten op internet. Na lang zoeken op ‘Google Maps’ blijkt vliegveld S. toch het meest interessant te zijn. Vliegveld J. is dan wel dichterbij, maar er wordt alleen op woensdag op gevlogen en vliegveld M. is dan meer in trek bij toeristen, maar dan moeten we nog een allejezus-end langs die kustweg rijden naar het huisje. Mijn god, ik kan met deze kennis wel een reisbureautje ‘Andalusian dreams’ beginnen! Ja, een ouderwets reisbureautje; je zou er bijna naar terug verlangen. En dan moet het zenuwslopende gemail met de huiseigenaar in kwestie nog beginnen. Kunnen we erin of niet? En sluit de periode precies aan op onze wensen? Waarom antwoord die eigenaar zo traag? We hebben gezien dat er nog maar 6 plaatsen beschikbaar zijn voor de beste vlucht. Toch maar eerst de vlucht boeken dan en maar hopen dat het huisje…?

Als de huiseigenaar akkoord is, kan de vlucht eindelijk geboekt. We nemen de goedkoopste optie natuurlijk. Niet de allergoedkoopste, want die heeft zulke onchristelijke vertrektijden dat één persoon van subgroep A hevig begint te protesteren. Het moet wel vakantie blijven! Er zitten heel wat avonden in het vinden van die ene, beste vlucht, met de goeie prijs/comfort-verhoudingen. Althans, zo lijkt het, op het scherm. Heel klassiek blijken er toch nog onvermoede reserveringskosten voor de vliegmaatschappij bij te komen en je moet zelfs betalen voor je tas! Als ik toch maar op het knopje ‘kopen’ heb gedrukt - ik ben inmiddels immers al zo’n twee weken bezig met het boeken van hele gebeuren- blijkt er als verrassing nog een fiks bedrag bij opgeteld te zijn; ‘reserveringskosten’ voor de website. Ja, ja, die hadden we nog niet gehad! Nu komen we per persoon toch nog best duur uit. Maar -leve de voorpret- nu de vlucht bekend is, kunnen we wel de huurauto’s reserveren. Eens kijken… Zullen we tweedeurs of toch vier? Kinderzitje? Airco?

1 opmerking:

Anoniem zei

Ha Chris, ik las laatst een artikel waarin stond dat voorpret eigenlijk het belangrijkste deel van de vakantie is, direct gevolgd door de napret. Het blijkt dat de meeste mensen hun vakantie helemaal niet als zo bijzonder ervaren op het moment zelf, maar de voor en de napret maakt het toch de moeite waard. Dus ik zeg, je moet nu vooral zoveel mogelijk genieten en dan vervolgens die week in Spanje gewoon uitzitten...
Ak