Kettinglied

Het is een warme septemberavond. Door de Helmersstraat fietst een man. Vanuit de tuin van S. kan ik hem niet zien, maar wel horen. Hij zingt uit volle borst: ‘Gitaarmuziek….” Het galmt prachtig, zo tussen de huizen en ik herken de melodie! Ik galm terug: ‘klinkt door de Mexicaanse nahacht’..
Jammer, hij antwoordt niet.

Ineens heb ik een visioen. Een ultieme verbroederingsactiviteit voor ons, Amsterdammers. Of wie weet ook voor Zutphenaren, Oenkerkers of Limmenezen:

HET KETTINGLIED!

Men neme een overbekende hit en iemand die plotsklaps luidkeels ontsteekt in een, ik noem maar wat, ‘Krijg toch allemaal de kolere....’.
En dat je dan ergens boven een dakraampje ziet opengaan en een lage bromstem hoort: ‘val van mijn part allemaal dood.....’. Precies op dat moment passeert er een islamitische dame en vanonder haar sluier klinkt een besmuikt: ‘...ik heb geen zin om braaf te leren...’… Vervolgens neemt een omaatje met een krakende stem en dito boodschappentas op wieltjes het over: ‘....ik eindig toch wel, in de goot’.

Een lied dat zich voortbeweegt door de stad, van keel naar keel de straten door. Dat zou toch mooi zijn! En een ontdekking, dat er in al die verschillende mensen zoveel dezelfde deuntjes en teksten verborgen liggen te wachten tot een toevallige passant het wakker komt zingen.

Ik wil de lezer hierbij uiteraard uitnodigen dit experiment aan te gaan.
Bij voorkeur natuurlijk in de Helmersstraat, want daar galmt het reuzegoed.
Begin eens voorzichtig met ‘Een eigen huis….’ . Of, in de buurt van dertigers, met ‘Ik heb zo wa, wa, wa, waanzinnig gedroomd’. Je kunt het natuurlijk aanpassen per wijk. Als je door Bos en Lommer fietst misschien: ‘Aisha, aisha’ en dan maar hopen dat de bakker ‘ecoutez-moi’ terugzingt en in de Bijlmer zou ik ‘Kleine wasjes..’ eens proberen. Of in het echte buitenland; in de stad iets als ‘Like a virgin..’ en op het platteland misschien toch gewoon ‘op safe’ met ‘When I find myself in times of trouble…’.

Veel succes in dit tijdperk van standaard met koptelefoon uitgeruste medeweggebruikers! Geheel tegen de tijdgeest in wordt ons kettinglied natuurlijk juist een doorslaand succes. Wanhoop niet, oefening baart kunst! Het zal voor iedereen in het begin een beetje wennen zijn. Misschien komen er op den duur wel competities in verschillende steden of een postbus 51 filmpje. Laten we niet al te zeer op de zaken vooruitlopen. Tot zings.